Εφιάλτης ή Λεωνίδας;

Κατανοητή η σκοπιμότητα της επιχείρησης παραχάραξης της ιστορίας στην περίπτωση Μητσοτάκη, αλλά τα δεδομένα είναι εντελώς απαγορευτικά, για τους επίδοξους παραχαράκτες.
Όσο "σαπούνι" κι αν ξοδέψουν για να ξεπλύνουν αμαρτίες, όση φτηνή προπαγάνδα κι αν μεταχειριστούν, η ιστορική πραγματικότητα βοά και τους εκθέτει.
Ανεπανόρθωτα μάλιστα!
Από που να πιάσει και που να καταλήξει κανείς.
Ειδικότερα η φιλολογία για την περίφημη "δικαίωση" της οικονομικής πολιτικής της περιόδου 90-93, δεν αντέχει σε κανενός είδους ανάλυση και κριτική.
Τουλάχιστον για λογικούς ανθρώπους.
Όταν έχεις παραλάβει δημόσιο χρέος στο 69,7% του ΑΕΠ (του "Τσοβόλα δώστα όλα") και το εκτοξεύεις μέσα σε 3,5 χρόνια στο 112% περίπου, έπειτα από τσουνάμι ιδιωτικοποιήσεων -που θα ανακούφιζαν τάχα μου τη χώρα- τότε καλύτερα να το βουλώνεις και να μην προκαλέις.
Γιατί το καλύτερο προπαγανδιστικό επιτελείο να διαθέτεις, το καλύτερο πλυντήριο εγκεφάλων να χρησιμοποιείς, ο Εφιάλτης δεν μεταμορφώνεται σε Λεωνίδα...